Zachowawczemu charakterowi muzyki polskiej reprezentowanej przez twórczość takich kompozytorów, jak Żeleński i Paderewski, przeciwstawiła się na przełomie wieków grupa twórców zwana "Młodą Polską". Związany z nią Mieczysław Karłowicz, twórca sześciu poematów symfonicznych, jest jednym z najważniejszych przedstawicieli tej gałęzi muzyki europejskiej początków XX wieku, która wywodzi się z tradycji postromantycznej, reprezentowanej przez Ryszarda Straussa.
Najwybitniejszym przedstawicielem "Młodej Polski" był Karol Szymanowski, największy polski kompozytor po Chopinie. Po okresie zainteresowania ekspresjonizmem Skriabina oraz impresjonizmem Debussy'ego ukształtował Szymanowski na bazie najnowszych zdobyczy muzyki europejskiej własny styl, przeniknięty duchem polskiej tradycji. Muzyka Szymanowskiego odnosi w ostatnich latach niezwykłe sukcesy na całym świecie, a jednym z najważniejszych czynników jej dzisiejszego renesansu jest Król Roger, najpopularniejsza bodaj opera polska wszystkich czasów.
Dr Mieczysław Kominek
Kolejny artykuł:
Mieczysław Karłowicz
Poprzedni artykuł:
Muzyka polska przełomu XIX i XX wieku, Ignacy Jan Paderewski
