Biblioteka Naukowa Związku Kompozytorów Polskich

Logo Biblioteki Naukowej ZKP
English
Powiększ czczionkę
Resetuj czczionkę
Zwiększ kontrast
Resetuj kontrast

"Bez makijażu", wyznania Olgi Pasiecznik

2025-03-07
„Jestem człowiekiem, który wolność ceni ponad wszystko, bo jest to klucz do tworzenia, miłości, poznania, wyboru - do wszystkiego” wyznała w rozmowie z Agatą Kwiecińską Olga Pasiecznik.

Książka „Bez makijażu” jest przewodnikiem po duchowej i artystycznej drodze Olgi Pasiecznik. Wywiad ukazuje portret nie tylko wybitnej sopranistki, ale też - po prostu - szlachetnej osoby.

Dialog dotyka spraw fundamentalnych, takich jak wolność. Artystka otwarcie mówi o poglądach na temat brutalnej inwazji Rosji na Ukrainę oraz o sposobach pomocy. Także tych, w które sama się angażuje. Wyjawia własną tożsamość narodową, którą określa jako bliską Szymanowskiemu, ze względu na podobną w tym miejscu biografię. Wspomina swoją własną drogę, m.in. opisując skutki działania ówczesnego reżimu w ramach Związku Radzieckiego podczas edukacji wczesnoszkolnej w Ukrainie. Pozostawia tym samym z refleksją, że ta wojna trwa znacznie dłużej. Przytacza także liczne przykłady obecnych represji, z którymi styka się od strony innych artystów, w tym o obojętności na sytuację, z obawy o własną karierę. W jej słowach odczuwalna jest zaduma nad światem i własną rolą w nim. Sporo można się także dowiedzieć o jej poszukiwaniach religijnych oraz o kolejnym źródle siły - rodzinie. Wreszcie, dużo mówi o samej muzyce. Nie tylko o śpiewie, i nie tylko o tym na scenie.

Z książki przebija autentyzm jej refleksji, jej słowa pozbawione są zbędnego makijażu. Osobowość, która jawi się w wywiadzie pozostaje równie intrygująca i wyrazista, jak w przedsłowiu Macieja Grzybowskiego. Kierunek myśli Olgi Pasiecznik zostaje subtelnie naznaczony przez Agatę Kwiecińską, która zachęca do wyznaczania własnych kierunków w wyznaniach śpiewaczki. Dzięki temu chęć poznania artystki przez muzykolożkę również wciąga w tą niesamowitą podróż samego czytelnika. Publikacja zawiera także cenne fotografie pochodzące z prywatnego archiwum rozmówczyni. Na końcu załączony jest obszerny aneks z dokumentacją jej dorobku, dzięki czemu praca może także stanowić wyczerpujące źródło bibliograficzne.

AD
X