Biblioteka Naukowa Związku Kompozytorów Polskich

W tygodniu ferii szkolnych i studenckich i panoszącej się grypy kontynuujemy

I. Wirtualny, Prywatny, Zaciszny, Domowy festiwal muzyki polskiej Biblioteki ZKP.

Z tej samej „Warszawskiej Jesieni”, z której wydobyliśmy kompozycję Anamnesis Tadeusza Wieleckiego, przypominamy równie istotny utwór:

Na krawędzi Światła Magdaleny Długosz –

zamówiony przez Festiwal i wykonany na koncercie inauguracyjnym.

W komentarzu zamieszczonym w książce programowej kompozytorka napisała:

Kompozycja przeznaczona na wielką orkiestrę symfoniczną z rozbudowaną grupą perkusji oraz elektroakustyczną warstwę dźwiękową, której powierzam rolę solistyczną. Realizuję w niej swoją nadrzędną ideę kompozytorską, jaką jest wzbogacenie muzyki elektroakustycznej o walor interpretacji, jakże istotny i immanentny dla wykonawstwa. Cel ten osiągam dzięki ukształtowaniu tkanki elektroakustycznej z wielu oddzielnych segmentów, które są wielowarstwowo zakomponowanymi postaciami brzmieniowymi o określonej jakości wyrazowej. W partyturze zostały one zapisane w postaci grafów i rozmieszczone wielopoziomowo na osi czasu, jednak bez precyzyjnego dookreślenia relacji czasowych między nimi, tempa ich realizacji, ich uprzestrzennienia oraz parametrów dynamiki, barwy, energetyki. Wykonawca tej partii otrzymuje zatem prawo do indywidualnego odczytania partytury i przedstawienia podczas koncertu własnej wizji narracji muzycznej. Nazywam go interpretatorem warstwy elektroakustycznej i wierzę, że pozwalając mu na ingerencję w kształt utworu, otwieram pole do wartościowego pod względem artystycznym odczytania moich intencji kompozytorskich.

Zawartość substancjalna zarówno warstwy orkiestrowej, jak i elektroakustycznej utworu skoncentrowana jest wokół sfery brzmienia. Moim pragnieniem jest, aby odkrywając nieznane, finezyjne jakości, ich odcienie, konfiguracje przestrzenne, grę kolorów i kontrastów, przenieść słuchacza w świat nierealny, nawiązujący do tajemniczej sfery sacrum. Jego fundamentem jest świadomość zakorzenienia w przeszłości, przede wszystkim tej duchowej, a także przekonanie, że duchowość to niezbędny atrybut egzystencji człowieka. Podejmując się dźwiękowej konkretyzacji tych intencji, wykorzystałam nowoczesny warsztat kompozytorski, uwzględniający narzędzia komputerowe. Jestem przekonana, że współczesny, wspomagany technologicznie warsztat twórczy umożliwia wyrażanie emocji, swobodne modelowanie energetyki i napięć, kształtowanie iluzji głębi i przestrzeni. Pozwala także wniknąć w sferę niematerialnych treści, symboli i idei.

Partia solowej warstwy elektroakustycznej będzie na żywo interpretowana przez Michała Pawełka z wykorzystaniem autorskiego oprogramowania przygotowanego przez Mateusza Bienia.

Tym, którzy chcą się dowiedzieć więcej o Magdalenie Długosz, polecamy płytę promocyjną wydaną przez Związek Kompozytorów Polskich we współpracy z Polskim Radiem w roku 2013 w ramach projektu pt. „Muzyka polska dzisiaj – portrety współczesnych kompozytorów polskich” (serii I), a w szczególności książeczkę załączoną do płyty, którą udostępniamy w zakładce POCZYTAJ.

Tu zachęcamy do posłuchania.